Eğitim Öğretim İle İlgili Yazılar, Çalışmalar, Belgeler > Şiir Koleksiyonu, Şiir Antolojisi > Mehmet Akif Ersoy’un Şiirlerinden Seçmeler, Safahat Şiirleri

YARASI OLMAYAN GOCUNMASIN ŞİİRİ (SAFAHAT ŞİİRLERİ) (MEHMET AKİF ERSOYUN ŞİİRLERİNDEN SEÇMELER)

Yar-i canım Hoca Fahreddin'e

Ümidin her zaman haib, nasibin daima nekbet;

Hayatın geçti hüsranlarla ey gün görmeyen millet!

Ne devletsiz başın varmış, ne mel'un tali’'in, hayret!

Müebbed bir hayat ummuş da içmiştin Fakat seyret:

Nasıl zehr oldu birden diktiğin sahba-yı hürriyyet!

Meğer altüst olurmuş en muazzam arş-i istiklal;

Meğer Pamal edermiş en bülend akvamı izmihlal;

Meğer birden olurmuş altiyüz yıl beslenen amal:

Ufuklar, bak, adem renginde zulmetlerle malamal

Ne beklerdik, nasıl çıktın sen ey ferda-yı istikbal!

Bu istikbali rü'yamızda görseydik, inanmazdık!

Sabah olmuş dedik, sezmekle bir avare  aydınlık.

Ne haybettir: Değilmiş fecr-i kazibler kadar sadık!

Cahimi bin hatar kat kat yığılmış, gel de yırtıp çık!

İlahi! Bir ışık göster, bunaldık büsbütün artık!

Fakat hey şaşkın, istimdad için Hak'dan yüzün var mı?

Kitabullah'a yüksekten bakan gözler de ağlar mı?

Muhakkar gördüğün kuvvet bu gün bir bak, muhakkar mı?

Demezdin, ruhu Kur'an'm o lakaydiyle muztar mı?

Ya  sen muztar kalır, feryad edersen, aldırırlar mı!

Evet, sen böyle bir ferda-yı mahşer-hizi ummazdm.

Haberdar eyleyenler oldu; güldün. Pek de kurnazdın!

Kudurmuştan beter bir hale geldin, durmadın azdın!

Düşen ma’suma çıkmak gayr-i kaabil bin çukur kazdın:

Gömüp ahlakı, artık fuhş için bah-nameler yazdın!

Utanmak bilmiyorsun, anladık, lakin  ne isterdin:

Şu milletten ki levsiyyatı bir meslek deyip verdin?

İbadullahı saptırdın, fakat bir yol mu gösterdin?

Görürsen nerde bir namus, fuhş-abada gönderdin;"

Sezersen kimde na-merdane bir fıtrat, kanat gerdin!

Bıyık kırpık, sakal yontuk da tırnaklar birer parmak;

Yıkanmaz bir surat; sol gözde beyzi cam, fakat parlak;

Hamamsız ensenin sırtında bir yağ var: kayar yavşak!

Şu, kalçınlarla kıvrık pantalon altında, kıskıvrak

Seken Osmanlı centilmende hiçbir duygu yok mutlak

Utanmak ver, yeter, kaabilse Allah'ım, utandırmak!