Eğitim Öğretim İle İlgili Yazılar, Çalışmalar, Belgeler > Şiir Koleksiyonu, Şiir Antolojisi > Mehmet Akif Ersoy’un Şiirlerinden Seçmeler, Safahat Şiirleri

CANAN YURDU ŞİİRİ (SAFAHAT ŞİİRLERİ) (MEHMET AKİF ERSOYUN ŞİİRLERİNDEN SEÇMELER)

Eyvah, ıssız diyar-ı dilber

Her hatvesi bir mezar-ı muğber!

Uçmuş da bakındığım terane,

Kalmış sessiz bir aşiyane.

Yer yer medfun durur emeller

Guya  ki kıyam-ı h asri bekler!

Ya  Rab! Niye böyle bir yığın hak

Olmuş yatıyor o buk'a-i pak?

Ya  Rab, ne için o lem'a nabud?

Ya  Rab, ne için bu saye memdud?

Ya  Rab, ne demek harim-i canan

Üstünde bu perde perde hicran?

Lakin  görünen kimin hayali?

Canan gibi tıpkı yal ü bali

Gisu-yi siyah-ı tarumarı,

Altında cebin-i lem'a-darı,

Zulmetler içinde subh-i mahmur;

Ya  gözbebeğinde nazra-i nur;

Ya  ebr-i bahar içinde cevval

Baran şeklinde dürr-i seyyal;

Ya  sinede her zaman coşan yad,

Ya  kayd-ı bedende ruh-i azad.

Ey tayf-ı nigeh-firibi yarın,

Olmaz mı bir an için kararın?

Heyhat, serab-ı şavka döndün

Karşımda parıldamanla söndün!

Kimden sorayım ki nerde dilber?

Makber gibi samt içinde her yer.

Canan! Canan!.. Dedim, arandım

"Bir aks-i nida" dedikçe, yandım!

Ya  Rab, neye hem sağır, hem ebkem,

Dağlar, dereler, bütün şu alem?

Ey sevdiğimin sevimli yurdu,

Halin, bana şimdi pek dokundu!

Aç sineni; yad-ı nükhetinden

Bir şemmeye kailim bugün ben.

Bir vakt o şemim-i naz-perver

Ta  subha kadar yanımda bekler,

– Ümmide verip beka sabuhu–

Sermest-i safa ederdi ruhu.

Heyhat o nesim-i saf şimdi

Nazan, nazan semaya gitti.

Ey lane-i tarumar  söyle,

Canan sana artık inmiyor mu?

Ey matem -i payidar söyle,

Sahandaki nevha dinmiyor mu?

Ey ebr-i Sema-güzin-i seyyar,

Yadında mıdır o nazb reftar?

Ey darbe-i bada karşı, ra'şan,

İnşad-ı enin eden nihalan!

Bir şi'r-i revan olup da canan,

Geçmez mi bu gölgeden hıraman?

Ey dilber-i mihriban, zuhur et!

Ömrüm gibi ansızın mürur et!

Ya  kalb-i fezaya bir hutur et:

Afakımı lem'a lem'a nur et.

Bin nevha-i can içimde pür-cuş ,

Geldim bu garib yurda, medhuş.

Feryadımı yok mu eyliyen guş?

Ya  Rab, bu nasıl cihan-ı hamuş:

Bir "yok!" diyecek sada  da yokmuş!..